Hummeltje

36 weken

Gisteren, that is. Maar gisteren had ik geen tijd om te bloggen wegens druk, van hier naar ginder en een hondje dat van haar baarmoeder werd ontdaan (ocheer). Ze stelt het goed trouwens. Ik, ik heb wel nog een baarmoeder. Een redelijk uitgerekte zelfs. Kijk maar.

En wat geeft dat, zo 36 weken zwanger zijn?

– Vermoeidheid. Ja, ik weet het, normale vrouwen hebben dat in het eerste trimester. Ik in het derde, zo blijkt. Slapen kan ik nog altijd prima, maar uitgeslapen geraak ik niet meer. Ach, ik kan er maar al aan wennen.

– Plasjes. Miljoenen, miljarden plasjes. ’s Nachts, overdag, voor vertrek ergens heen, na vertrek ergens heen, thuis, op locatie: plasjes. Heel vervelend als je niet thuis bent trouwens, maar ergens in het buitenland. Want ja, wij trokken er nog enkele dagen tussenuit. Daar blog ik later ook nog even over.

– Niet meer zo mobiel zijn. Al valt dat nog mee, ik voel het toch. Stappen lukt, maar niet zo lang aan een stuk. Regelmatig uitrusten is de boodschap. Soms bandenpijnen bij het stappen, dat heb ik al een tiental weken occasioneel eens. Dan zit er niet veel meer op dan stoppen, eigenlijk. Verder moet ge u gewoon een beetje inbeelden dat ge een oud meetje zijt, en dan gaat dat wel.

– Ik kan, euhm, nog steeds niet zo bijzonder veel verdragen. Luidruchtige Nederlanders op hotel bijvoorbeeld. Of Britten die het laatste beetje roerei wegschrapen voor uw neus. U ziet, op reis was er inspiratie te over. U heeft wat gemist! Anyway, ik voel mij intussen zo stilaan kabouter Wesley in hoogsteigen persoon. Maar volgens mij ligt dat volledig aan alle andere mensen natuurlijk, die simpelweg geen manieren meer hebben. Ik heb daar niets mee te maken. En mijn hormonen ook niet. Neen, neen.

– Zenuwen. Want dat zaakje loopt hier stilaan ten einde en of ik daar klaar voor ben, dat is een andere kwestie. Ik ben het zwanger zijn alvast niet beu. Ook kan ik mij nog helemaal niet inbeelden dat ik binnenkort een kind ga baren en hebben. Slik. Ik stel voor dat we daar dan ook nog even mee wachten. Willen we dat afspreken, liefste Hummel? Ik dank u bij voorbaat.

Reacties uitgeschakeld voor 36 weken