Nino

En hoe gaat dat inmiddels met de Zoon?

oktober 20, 2010 /

Goed jong, danku. Momenteel hangt de Zoon aan zijn moeder wegens een kleine bleitsessie, die meestal redelijk vlot wegebt in de draagdoek. Oh, wat hou ik van de draagdoek! Ik loop er gezwind mee door de supermarkt, ga er mee wandelen in het bos, ga er mee op bezoek bij de buren. Voorlopig slaag ik wel maar in 1 knoopwijze, maar die volstaat. Kijk maar.

Voor de rest leren wij ons nageslacht steeds beter kennen. Ik denk dat we kunnen besluiten dat het er eentje met – euhm – karakter is. Ik heb continu de indruk dat hij al veel meer wil kunnen dan hij kan en dat dit soms leidt tot frustraties. Hij heft zijn hoofdje al op van op zijn 4 weken, duwt zich nu al voortdurend af op zijn beentjes. Goed vasthouden is dan ook de boodschap, een slappe baby is het geenszins! Het is moeilijk te geloven dat er mogelijks ooit iets mis zou kunnen zijn, maar dat zien we dan wel weer. Feit is dat hij het nu voortreffelijk doet.

Slapen doet hij ook af en toe, al is dat al veel minder dan in het begin. Het kind dacht: ‘Jullie wilden een baby, ge gaat er dan maar wat mee bezig zijn ook’. En gelijk heeft hij natuurlijk. Al vind ik het best wel moeilijk om een baby van 7 weken te entertainen, want veel kan dat feitelijk nog niet.

Ge kunt dat eens in bad steken…

of in de wipper gooien…

of wat mee rond vliegen…

maar dat is allemaal zeer tijdelijk natuurlijk en dat is meneertje redelijk snel beu.

Slapen doet hij trouwens liefst niét in zijn bed. Alle andere plaatsen zijn wel goedgekeurd.

Hoewel ik niet mag klagen, want ’s nachts slaapt hij eigenlijk wel behoorlijk vlot. Pas op, om de 3u mag ik een voedingssessie houden (zuchtje), maar hij heeft nog maar 1 keer de boel op stelten gezet. Toen heb ik op de duur zo hard meegehuild dat hij zich maar voorgenomen om dat niet meer te doen, denk ik. Kwestie van die zotte moeder niet opnieuw te activeren. (Note to self: als hij na dit te schrijven deze nacht weer uren bleit, blog ik nooit meer positieve dingen.)

Bijkomen doet hij geweldig, meer dan 200g per week. Zuiver en alleen op mama’s melk. Na 2 weken waarin eigenlijk alles gebeurde wat een borstvoeding kan doen mislukken (infuusvoeding, bijvoeding met flesje, kunstvoeding, aanbieden van fopspenen, geen borst gezien voor 2 weken), hapte hij aan als een waar natuurtalent. En het ging gelijk goed, na een paar dagen had ook ik geen pijn meer. Ik vind het geen sinecure wegens vermoeiend, maar het is geweldig om te zien hoe natuurlijk dit ingebakken zit in een babietje. En hoe ze er van genieten, het biedt volgens mij zoveel meer dan louter voeding. Ook al is dat soms om het uur *argl*.

Kortom: hij doet dat goed, die Zoon van ons!

15 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *