koken met Lieve,  overpeinzingen

Vegetarisme, de tussenstand.

Jaja ik weet het, eigenlijk doen wij helemaal niet vegetarisch. Eén keer per week staat er nog vis of ander zeebeest op het menu, en zelf weiger ik de paëlla niet die mijn pa met veel liefde heeft bereid voor de zondagmiddag. Ook eten we nog gewoon kaas zonder de etiketjes na te pluizen, wat helaas niet ok is. Voor mij toch wel dé verrassing en desillusie, zeg. Een paar tussentijdse overschouwingen.

  • Minder vlees eten is écht geen ramp. Er bestaan veel echt lekkere gerechtjes. Het is een knop omdraaien in het hoofd. Of een knop die vanzelf omdraait als ge het een kans geeft.
  • Ik ben zot geworden van gepocheerde eitjes. Dit bijvoorbeeld. Of dit (niet veggie). Mmmm. Who needs meat when you got a poached egg!
  • Ik persoonlijk doe dit louter uit ecologische overwegingen, en omdat ik de manier van dierenkweek niet ok vind. Of ik dat vrees. (Ik weiger enge boeken te lezen en minder gewoon liever zo.)
  • Waar ik naartoe wilde: is het gezonder, ik vrees van niet. Of correctie: de manier waarop wij het aanpakken, is volgens mij niet gezonder. De vleesvervangers zijn waarschijnlijk namelijk ook dat niet, op dat gebied. Ik las eens dat een mens niet is gemaakt om zoveel plantaardigheid te verteren, en ik kan dat bevestigen. Mijn maag en darmen hebben làng tegengeprutteld, terwijl ze eerder in mijn leven nooit een kik gaven.
  • Er bestaat wel een punt waarop ge denkt: “IK WIL STOOFVLEES! EN BRAADKIP! EN BBQ! EN GEKAPTSCHOTELS!”
  • Dat moment is nu ongeveer aangebroken.
  • Want laat ons ook gewoon eerlijk wezen: vlees is niet te vervangen. Vervangers zijn ok, maar zijn niet hetzelfde. Nooit.
  • Het lief wil een jaar volhouden, en ik wil geen dubbele potjes koken, dus we bijten op de tanden.
  • Want op zich voel ik me écht wel blij met het feit dat ik quasi geen gemalen of verkapte dode beesten meer in mijn mond steek. Ik bedoel jongens. Als ge daarover nadenkt. Ieuw.
  • Mijn vervolgdroomscenario: af en toe weer vlees, maar nooit meer zoveel (want eigenlijk eet een Vlaming dat ook echt gewoon teveel), en ik wil moeite doen om volledig bio te gaan. Al moet ik daarvoor nog wat meer organiseren en doen.
  • Wordt vervolgd…

2 reacties

  • Nike

    Word weekdagvegetariër, zoals ik. Veggie op weekdagen, vlees in het weekend. Dorien Knockaert heeft me geïnspireerd om het zo aan te pakken. Ik eet namelijk veel te graag vlees om het helemaal te laten, maar ecologisch is het echt niet verantwoord om het dagelijks te eten. Weekdagvegetarisme is het perfecte compromis!

  • aMuse Rouge

    Jullie zijn super bezig, als je ’t mij vraagt. Ikzelf zit ook een beetje met een dilemma. Momenteel ben ik bezig met Dagen Zonder Vlees, maar nu zondag is dat gedaan. Mijn lief kijkt ernaar uit om terug vlees te eten, maar ik voel me eigenlijk beter bij veggie. Om de redenen die jij ook opsomt. Ik wíl gewoon niet eens nadenken dat wat op mijn bord ligt ooit een schattig diertje is geweest. 🙁 Daarnaast wil ik de gerechten op mijn blog ook zo gevarieerd mogelijk maken, en af en toe vlees hoort daar dus ook bij… Hoe langer je veggie eet, hoe moeilijker het precies is om terug vlees te eten!

    PS: Bedankt voor het linkje! 😉

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *