Zijt ge wel zeker…
… dat dat in elk lijf past, zo’n baby?
Ik begin er stilaan mijn twijfels bij te hebben. De gedachte dat Hummeltje nu iets rondom een kilo zou moeten wegen en dat dit nog zal verdriedubbelen, vind ik eng. En hoe mooi ik de dikke hoogzwangere buiken ook vind, ook hen vind ik een tikkeltje akelig. Zo groot! Zo opgeblazen! Ik heb daar nooit bij stilgestaan, maar nu des te meer.
Ik vind de buik namelijk ongeveer groot genoeg zo nu *kuch*. En ik heb er best ook wel last van. Mijn tempo is inmiddels gehalveerd en bovendien heb ik bij het wandelen vaak bandenpijnen die niet geheel aangenaam zijn. En dat spant soms, mens. Moet dat nog zo veel uitgerekt worden? (En wist u dat ‘uitgerokken’ eigenlijk Vlaams en incorrect is, hoe belachelijk ‘uitgerekt’ ook klinkt?) Komt dat wel goed? En hoe voelt dat aan, zo’n buik-op-het-laatst? It freaks the hell out of me, om eerlijk te zijn.
De zwangerschapsstreep, daar ontsnap ik ook niet aan. Ze komt plots tevoorschijn, ongevraagd en ongewenst, het lef zeg. Maar ik klaag nog altijd niet, de eerste 6 maanden zijn zo goed verlopen dat ik nog een heel tijdje geen recht op klagen zal verwerven. En tja, zo’n beetje bandenpijnen en een streepke, het is eigenlijk ook het vermelden niet waard.
Donderdag ligt er nog eens een meeting vast met Hummel en mag ik een naar het schijnt viezig suikerdrankje opsouperen. Om me nadien nog eens lek te laten prikken en te hopen dat de glucosewaarden netjes binnen de perken blijven. One of the many joys of pregnancy. En dan zijn we vertrokken naar het einde, feitelijk. Trimester 3 komt er aan, ik sta er bij en kijk er naar…
10 reacties
Annliesbet
Hoewel ik zelf nooit de lusten en lasten van zwangerschap en kinderen baren heb moeten doorstaan, geniet ik /leef ik lekker mee ! Veel succes in trimester 3 en op naar de finale ! Groetjes, A.
Moeferkoe
Op het einde jeukte mijn buikvel van het spannen. Maar het vreemds van al vind ik dat eens je bevallen bent, je helemaal niet moet wennen aan ‘terug normaal geproportioneerd’ te zijn.
Geniet van je suikerdrankje en de laatste maanden…
Tamara
Do not understimate de rekbaarheid van uw vel! 😉 Alhoewel je buik er naar het einde toe inderdaad als een strak opgeblazen ballon die op springen staat zal aanvoelen. Zeker als Hummel nog meer zal beginnen stampen en duwen, ga je wel een paar keer denken dat Hummel uw buik gewoon gaat doen scheuren. Maar naar mijn weten is dat toch nog nooit in ’t echt gebeurd 🙂
En ja, een hoogzwangere vrouw stapt en doet bijna alles in slow motion. Maar so what? Je hebt tenminste een excuus nu 😉
Nog heel veel succes!
Mandy
Never underestimate the power of het rekken van uw velleke! Het komt goed.. geloof mij! Pas wanneer de uk eruit is dan moet je u zorgen maken.. 😀
Dat suikerdrankje heb ik precies niet meegemaakt.. Maar zoals eerder vermeld had ik een geitewollesokken gyn. Véél succes en geniet nog van die gigantische ton (ze wordt gigantisch) want je gaat ze nog missen als het buikje weer plat(ter) is.
Saar
Hoort er allemaal bij!
Ik vond die buiklijn nog wel cool. Die blijft achteraf trouwens nog een heel tijdje staan.
En dan heb je het nog niet over de naar buiten ploppende navel gehad! 😉
Dat suikerdrankje drinken heb ik ook nooit moeten doen. Vreemd…
Lieve
@Saar: dat is omdat mijn navel nog helemaal niet plopt 😀
En de suikertest, me dunkt dat dat pas recent heel “in” geworden is om te doen (standaard dan, vroeger deden ze het denk ik enkel als er een aanwijzing was voor zwangerschapsdiabetes).
Tess
Oh man, ik kijk er al naar uit…
(ik weet dat je het allemaal vergeet eens dat boeleken in je armen ligt, maar toch)
Klaagt gij af en toe maar eens goed mijn kind.
Karen
Alles komt goed, ook de buik 🙂
jessie
Oh ik herinner mij dat gevoel: écht denken van: dit past toch écht niet meer!!! Een baby voelen helemaal rechts van je buik én tegelijk ook helemaal aan de verre andere kant links….VREEMD gevoel blijft dat toch hé!!
Lies
Ik herinner me dat ik dat ook dacht, zo rond zes maanden. Die bandenpijn, dat uitgerekte gevoel, ik dacht dat ik gewoon eens ging ontploffen. Maar uiteindelijk blijft uw vel toch maar lekker rekken, en de rek- en bandenpijnen waren de laatste maanden zelfs minder dan in de zesde maand bij mij…
Ook vond ik mezelf op zes maanden al onnoemelijk dik, en is dat gevoel weer afgenomen naarmate ik dichter naar het einde kwam. For some reason rekte mijn geest gewoon mee. Handig, en ik wens jou vooral hetzelfde toe!