de hulplijn,  Nino

Structuur

Het is me wat, kindertjes krijgen. Of beter: 1 kindertje, voorlopig. Dat volstaat momenteel wel. Naar het schijnt mag ik niet meer zeuren over de kraamtijd, omdat die al gepasseerd zou zijn. Zo rap dat ik hem bijna gemist heb, zeg! De sloeber. Maar toch ga ik nog even van de hulplijn doen, als het niet geeft. U herinnert zich misschien nog dat ik ooit het lumineuze idee had om mijn domme versche moedervragen gewoon hier te stellen, aangezien ik liever niet belaagd word door horden hormonale vrouwen op fora zoals daar zijn: Zappy. Ik heb nogal een teer hartje namelijk, ik kan daar allemaal niet tegen.

Eigenlijk moet ik toegeven dat het allemaal wel redelijk vlot gaat. Ja, er waren al nachten waarop ik meegehuild heb met de Zoon, van pure miserie en vermoeidheid. Ja, hij bevuilt bijzonder graag zijn kleren, liefst als hij net helemaal gewassen is en een schoon nieuw outfitje aan heeft. Ja, zijn geliefkoosde hobby is mij zo uitgebreid mogelijk onderkotsen. Ja, ik word soms een beetje wanhopig ’s nachts, als ik na een slaapje van amper 2 uren alweer het geluid van het gesabbel op de handjes hoor versterken. En ja, een simpele trip naar de Colruyt is tegenwoordig al een hele onderneming.

Maar: hij is nogal redelijk fantastisch, die Zoon van mij. In het begin doet zo’n baby van eten en slapen en als ge pech hebt veel huilen. Hier bleef dat gelukkig behoorlijk goed binnen de perken. Maar nu is hij boreling-af, en ik vind het steeds leuker. Ook wel intensiever, eerlijk gezegd, want ik heb veel minder de handen vrij. Hij glimlacht naar zijn moeder alsof ze het allerleukste exemplaar van het menselijk ras is. Hij wordt steevast wakker met een opperbest humeur en vertelt de leukste vertellingen. Hij houdt roepwedstrijdjes met mij, waarbij we om ter luidst en om ter melodieust geluiden produceren. Hij schopt met de beentjes van contentement als hij ons ziet en heeft de allermooiste pretoogjes. Hij tilt fier als een pauw zijn hoofdje op als hij op zijn buik ligt. En ook al heeft hij een redelijk kaal hoofd, hij is tòch nog knap. Ook dat moet ge kunnen. Soms zeurt hij ook de pannen van het dak, maar dat mag van mij. Ik ben geen moeilijke.

Maar. Veel kan dat uiteraard nog niet, zo’n jongetje van 2.5 maanden. Ook al is hij wel al vaak wakker, en daar knelt het schoentje. Allez, het schoentje knelt niet echt, maar ik heb er gewoon wat vragen over. Concreet beschikken we momenteel over: een verzorgingstafel, een parkbed beneden, een wipper, een spijlenbedje boven in onze slaapkamer, een paar armen van moeder, een paar armen van vader, en een kleine uk. De kleine uk verhuist in willekeurige volgorde van het 1 naar het ander. En ik vraag mij af of daarin niet enige structuur aangewezen is.

Aangezien wij nogal avondmensen zijn, laste ik deze week een bedtijd in voor het kind. Niet meer rond of na middernacht samen met ons naar boven, maar vroeger, zijnde na de voeding van 22u (of degene die daar het dichtst bij in de buurt ligt). Dag 1 en dag 2 ging dat uitstekend. ‘Wat een makkelijk kind toch’, dacht ik. Dag 3 was kleine uk verdacht flink wakker na die voeding en voelde ik de bui al hangen. Toch zette ik door. Na 2u fikse bleitinge bij hem en proberen volhouden bij mij kwam ik – of wat dacht u – met een opgewekte kleine uk op de arm weer beneden. ‘Niets aan het handje’, dacht hij. ‘Dedju’, dacht ik. (Kleine tussenopmerking: ik doe niet aan ‘kinders laten huilen tot ze in slaap vallen’. Kinders hebben u nodig. Twee uur proberen vond ik genoeg, ik begin dan liever de volgende dag met een propere lei in plaats van hardnekkig vol te houden.) Opvallend is dus wel dat hij, wanneer hij gewoon sàmen met ons mee verhuist naar die kamer, niet bleit. Hij kan dan wel wat zeuren of vertellen soms, maar valt vrij vlot in slaap.

Zodus vraag ik mij vanalles af. Moet dat eigenlijk al een bedtijd hebben en zoja, hoe bepaal je die? Zal ik het feit dat hij eigenlijk vlot inslaapt samen met ons niet verpesten door ‘kunstmatig’ een bedtijd te proberen inlassen? Hoe zit dat overdag feitelijk, moet daar al meer structuur in zitten dan ‘Kom jongen, nu gaan we eens in de wipper zitten’ en ‘Hij ziet er moe uit, ik leg hem in zijn bedje?’.

Het lost zichzelf wel op hoor, ik weet dat wel. Maar nu jullie hier toch zijn, kan ik het even goed eens vragen. (Oh ja, geen onbelangrijk detail: hij drinkt nog steeds om de 2u. En geen paniek, hij komt meer dan genoeg bij, dus hij heeft het blijkbaar nog steeds nodig. Het zou iets te maken hebben met kleine kindjes en kleine maagjes.) Dus hup lieve dames (en heren, geen discriminatie hier), doe mij eens achterover slaan met uw moederlijke kennis!

15 reacties

  • Mammie Sarah

    Mijn jongste is 5,5 maanden. Hij krijgt borstvoeding. En heeft nu twee keer een beetje fruitpap geproefd, dus in principe krijgt hij nog steeds fulltime borstvoeding. Ik zit nu op 6 à 7 voedingen per dag. Tussen de voedingen door speelt hij wat en als hij begint te knutteren leg ik hem in zijn park op zijn rug, aan elke kant van zijn hoofd een knuffeldoekje, tutje in zijn mond, dekentje op hem, mobiel aan en zo valt hij in slaap. Of hij ligt zo lang te wriemelen dat hij op zijn buik in slaap valt. En 1 keer, soms 2 keer per dag laat ik hem boven slapen. Hij is de jongste van drie en er is hier vaak redelijk wat leven in huis. Maar zelfs als hij alleen thuis is, slaapt hij boven veel rustiger, het is gewoon een ander gevoel voor hem denk ik. Hij drinkt rond 18.30u, en daarna leg ik hem in zijn bed (op zijn eigen kamer). Dan wordt hij wakker rond 23.00u of soms zelfs pas 00.30u. BV op zijn kamer, bed in, en dan, dan hé .. dan wil ik hem pas ten vroegste eten geven om 6.30u, maar hij wordt vaak wakker om 3.00u, en ik geef hem zijn tut en zet de babyfoon uit. Ik heb mijn slaap nodig. Echt. Hij moet overdag maar wat meer drinken. Maar zo gaat het dus bij ons. Voorlopig. En dan zien we wel weer. Het is en blijft een zoektocht, dat hele slaapgedoe.
    Onze oudste zoon (3,5 jaar) is eigenlijk de slechtste slaper in huis. Is moe van school en wil toch niet slapen ’s avonds. En kruipt soms (te vaak) midden in de nacht bij ons in bed. Maar kom, zo slapen we allemaal weer rustig verder. En ik wil mijn kinderen een geborgen gevoel geven. Ik ben er zeker van dat er een dag komt waarop hij niet meer bij ons zal willen slapen. Ha, en dan kruip ik bij hem! 😉
    Succes in elk geval, ik zou zeggen: volg je gevoel. Bij ons was/is het zo: hoe meer ze overdag slapen, hoe rustiger ze ’s nachts slapen. Maar bij onze eerste zoon hebben we dat maar laat begrepen en we hebben uren en uren rondgelopen met hem.

  • Saar

    Tiens, ik herinner mij dat precies niet meer zo goed. Ik weet wel nog dat het lang geduurd heeft eer hij doorsliep en dat we in het begin dat hij boven in zijn bed moest slapen we heel lang hebben moeten zitten sussen om hem in slaap te krijgen.

  • Katrien

    Awel Lieve, als het manneke zegt “ik wil eten”, geeft ge hem eten. Zegt hij “ik wil slapen” dan legt ge hem te slapen. Wilt hij spelen, dan laat ge ‘m spelen.
    Jaja, hij zégt dat niet hé. Maar moeders verstaan hun baby’s nogal goed zónder taal, nietwaar? 😉
    Om maar te zeggen; er valt weinig te dwingen.

    Mitte gaat slapen als ze moe is (beneden in haar box/wieg) en eet als ze honger heeft.
    Ze begint hier beneden aan haar nacht rond een uur of acht. (Wat niet wil zeggen dat ze doorslaapt hé! Da’s vanaf dan wakker worden om te eten en terug verder slapen.)
    Als ik ga slapen, neem ik ze simpelweg mee naar boven waar ik ze in haar bedje leg om verder te slapen of naast mij om nog een borstje te drinken.

    Die vaste tijdstippen dat ging hier vanzelf. De kinderen gaven dat zelf wel aan en hoe ouder ze worden/werden, hoe consequenter je als ouder wordt.

  • endimi

    Wij hebben Manon wel wat langer bij ons beneden gehouden, ik geloof dat ze een maand of 4 was voor we ze ’s avonds bij “bedtijd” (20u) naar boven deden. Ze sliep wel op 2 maand in haar eigen kamertje en ik haalde haar er lekker warm bij in bed voor de nachtvoeding, daarna terug in haar eigen nestje. Bij bedtijd om 20u kreeg ze dan nog haar voeding om 23u. Ze is wel een goed slapertje, nu nog altijd.

  • Evalou

    Wel ik zat net toevallig met dezelfde vragen, maar dan voor onze tweeweken oude baby. Twee weken is dus te vroeg, binnen paar maanden nog eens proberen. Laat dan eens weten hoe je’t hebt aangepakt hè!

  • Sandy

    Ik heb er eerlijk gezegd nooit echt bij stilgestaan totdat jij de vraag stelde, dus waarschijnlijk liep het bij ons allemaal vlotjes in elkaar over. De eerste 9 weken van zijn leventje keek ik er zeker niet naar, maar op een bepaald moment begon hij de nacht door te slapen. Vanaf dan had hij een bedtijduur, afhankelijk van het feit of hij bij de onthaalmoeder moest of niet. Na enig uitzoeken en proberen bleek hij zo’n 12 à 13 uurkes slaap nodig te hebben, dus paste ik zijn bedtijduur aan aan zijn opstaanuur. Als je weet dat Nino rustig gaat slapen als jullie mee zijn, dan zou ik dat nog even zo houden hoor.
    Je moet vooral doen waar jij en Nino je goed bij voelen. Mijn vroedvrouw zei altijd dat je kienekes tot aan hun 6 maanden niet kunt verwennen met te veel aandacht. Wat sommige criticasters ook mogen beweren…

  • Lies

    Ik denk dat het moeilijk is om dat echt aan andere mensen te vragen, want ieder kind is anders. We hebben Fientje haar ritme gevolgd tot ze ongeveer 4 maanden oud was, min of meer. Dan is er gewoon vanzelf stilaan een ritme ingeslopen. En dan merk je als moeder dat als je soms eens de natuur een handje helpt, door haar bijvoorbeeld te verplichten een paar dutjes te doen overdag, ook als ze niet moe is en fijn ligt te spelen, dat ze dan voor de rest van de dag en de nacht een blijere baby is. Maar over het algemeen volgen we nog grotendeels haar ritme. Dat vanzelf dus standvastiger is geworden tussen 4 en 5 maanden…

  • sanne

    Goh dat hangt af van kind tot kind…
    Marie is beginnen doorslapen snachts vanaf haar 6 weekjes al!
    En ik heb haar daartoe absoluut niet verplicht, het ging gewoon vanzelf.
    En zij kreeg toen ook nog borstvoeding, maar snachts vroeg ze er niet meer om, ze kon de nacht doorkomen met haar laatste borstvoeding rond 20.30u.

    Vanaf dat ze goed doorsliep heb ik er meer structuur in beginnen brengen.
    Als ze overdag moe werd, mocht ze niet meer in haar parkbedje slapen, maar in haar eigen bedje in haar kamertje.
    En ook dat ging vlot, ze leek zelfs beter te slapen, omdat ze minder ‘lawaai’ had van het huishouden en haar broertje.

    Al snel zat ze dus aan 5 borstvoedingen per dag, en wat later op 4, die ik dan geleidelijk kon vervangen door groentjes en fruit.

    Maar dat verschilt echt heel haard van kindje tot kindje hoor. Kzou zeggen, volg gewoon je moedergevoel verder zoals je bezig bent. Ge doet da goed! 😉

  • Nike

    ’t Is zoals Lies zegt, dat ritme komt vanzelf. Ik heb ook al ondervonden dat Myrddin slechter slaapt als hij vermoeid is. Kindjes wakker houden is dus helemaal uit den boze.
    Maar ja, ik ben niet echt een referentie als het op slapen aankomt. 6 x per nacht opstaan is hier meer regel dan uitzondering. Laten wenen, daar de ik nog niet aan mee. Daar vind ik Myrddin nog te jong voor.

  • Mandy

    Hier gaan we dan…

    Je moet vooral op de kleine man letten want hij geeft het ritme voornamelijk aan. Het is jouw taak om het zo aangenaam mogelijk voor jezelf te maken tijdens zijn ritme.. Volgen we nog?

    Lukas viel steenvast na zijn voeding rond zeven a acht in slaap.. Ik droeg hem dan gewoon naar zijn bedje na deze voeding.. Daar sliep hij dan door.. Soms tot tien uur maar soms zelfs tot drie uur. Ook al at Lukas ook nog steeds om de twee uur. Omdat ze in hun bedje liggen en daar over het algemeen niet te veel omgevingsgeluid hebben slapen ze beter en vaster. Voeden doe je best in zijn kamertje ’s nachts. Wij hadden een lekkere comfortabele zetel naar zijn bedje.

    Als je de kleine man in bed legt en hij geeft echt niet op troost je hem het best in zijn bedje.. als in jij staat er naast en hij ligt er in 😉 strelen, wrijven, zingen… Wanneer je hem na even huilen eruit neemt en naar beneden draagt weet hij dat wanneer hij hard genoeg huilt hij eruit mag. Langs de andere kant kun je kinderen onder de drie maanden niet verwennen en werkt deze methode het beste vanaf vier maand maar ik ben er mee op zes weken begonnen en rond de acht weken sliep hij door.. Er komen natuurlijk nog moeilijkere periodes zo rond de vijf zes maanden wanneer het eerste tandje komt dan schommelt het ritme ook nog wel eens.

    Veel succes!

  • nele

    structuur, dat komt wel vanzelf, ik volg Katrien.
    ik heb zelf een jaar lang nachtvoedingen gegeven, en ben blij dat ik ook na zijn zes maanden niet voor de “laten-wenen” strategie heb gekozen (’s nachts that is, soms wel bij het slapen gaan, maar gecontroleerd: om de zoveel tijd gaan geruststellen)
    volg maar gewoon je gevoel!

  • piglet

    Man, ik blijf hier maar antwoorden! 🙂
    Bas heeft pas sinds een goeie twee weken een “bedtijd”, hij is nu zes maanden. Nu is hij steevast rond 21u doodmoe en leggen we hem na de borstvoeding in zijn bedje. Hij slaapt dan ook de nacht door (hout vasthouden dat hij dat nu weer niet voor bekeken houdt, ook na drie maanden doorslapen blijf ik daar bang voor ;-))
    Zolang hij daar ’s nachts om de drie-vijf uur was, lieten we hem beneden tot we zelf gingen slapen en gaf ik hem nog eens BV in ons bed. Kwestie van zijn “lange tukje” ook zelf te liggen slapen.

Laat een reactie achter op Mandy Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *